Граѓанката на Србија, П.Р и нејзината двегодишна ќерка, кои девет дена беа задржани на аеродромот во Дубаи, безбедно пристигнаа на српска територија! Павлина во јануари годинава со сестра и, и ќерката отишла во Саудиска Арабија детето да го види таткото, државјанин на Саудиска Арабија.
По нивното пристигнување во градот Дамам, тој им ги одзел пасошите со изговор дека морал да го пријави нивниот престој кај локалните власти. По неколку дена Павлина сфатила дека тоа е измама и дека и се заканува опасност засекогаш да остане без ќерка во странска земја со шеријатски закони!
Следеше филмско бегство во Дубаи, девет дена притвор на аеродром со постојана закана за депортација во Саудиска Арабија и, конечно, спас! По слетувањето на аеродромот „Никола Тесла“, ПР ги откри деталите од животната драма што ја доживеела со ќерката и сестра си. Речиси во здив, со мешавина од солзи и смеа, среќа и исцрпеност, по девет дена храбра борба во Дубаи го кажа она што и се случи, пишува Блиц.
„Таткото на Сара веќе две години не е во емотивна врска со мене, но поради детето одржувавме контакт, тој доаѓаше во Србија и ја гледаше Сара, и се работеше добро до нашата посета таму.
По пристигнувањето во Саудиска Арабија, таткото на детето ни ги зеде документите за наводно да ни го регулира престојот таму.
По некое време сфатив дека неговите намери се поинакви и дека не сака да ни ги врати документите и дека поднел барање за промена на државјанството на детето без моја согласност! Се пријавив во амбасадата во Ријад, но во Саудиска Арабија има други закони. А ставовите на шеријатот секогаш се во корист на мажот, односно таткото на детето, што беше крајно отежнувачка околност.
Тоа беше борба за живот или смрт! Сите мои обиди да ги вратам документите од таткото на Сара не вродија со плод. Во голем страв за нашите животи, успеав со натчовечки напори да го добијам мојот пасош, но не и на ќерка ми, кој како да пропадна во земја. Решив да одам на сè или ништо! Како мајка бев должна да го спасам моето дете! Во мојата глава имаше само една мисла: да не се разделиме и да стигнам до Србија.
На аеродромот во Саудиска Арабија со сестра ми носевме долги муслимански фустани, абаја, под кои ја сокривме ќерката. Ја поминавме пасошката контрола, сè до скенерот, но девојката излезе таму, бидејќи не бараат пасош во тој дел. Треперевме од страв, тоа беше борба за живот и смрт! Пред да се качиме во авион, повторно истата тактика: јас и сестра ми се гушкаме заедно, а таа меѓу нашите фустани. Замислете ја таа агонија! Кога се плашите дека двегодишно дете ќе проговори и ќе не открие! Тоа би бил крајот за сите!
Качувањето во авионот донесе олеснување, но не за долго. Стигнавме во Обединетите Арапски Емирати, каде што бевме запрени и задржани во транзитната зона на аеродромот во Дубаи. Потоа започнуваат тортурата и малтретирањето.
Ме принудија да признаам дека сум шверцувала дете. И покрај мојата приказна и деталното објаснување, никој не ми веруваше. На крајот ми кажаа дека за да се врати во Србија потребно е детето да добие пасош и дека ќе не пуштат само кога ќе го имаме, во спротивно ќе не депортираат назад во Арабија.
Ако не депортираат, немаме живот! После тоа полицијата во Дубаи им ги одзеде српските пасоши и неформално им порача дека „шверцуваат дете“. „Тоа беше психолошки притисок да се попуштам затоа што само постојано велеа: „Влези во авионот (за Саудиска Арабија), нема да те повредиме“, што јас категорично го одбив, бидејќи знаев: ако не депортираат, нема живот!
Веднаш се обратив до вршителот на должноста на српската амбасада во ОАЕ, Даница Савовиќ, која ми даваше неверојатна поддршка сите овие денови. Да не беше таа, веројатно немаше да бидам овде сега! Таа дојде да ме посети додека не ми го забранија истото, но во еден момент успеа преку сестра ми да ми извади патна исправа за Сара. За сите нивни постапки, кои се покажаа како незаконски, српското МНР испрати протестни ноти, вкупно девет.
Таткото пријавил дека Сара била „киднапирана“ Додека драмата траеше неколку дена во транзитната зона на аеродромот, таткото АЈ се јавува во српската амбасада во Ријад и ветуваше дека ќе и го врати пасошот на ќерка му. Меѓутоа, во исто време, тој известува до полицијата и другите власти во Саудиска Арабија дека ПР ја киднапирала Сара и бара таа да биде вратена.
Амбасадата на Саудиска Арабија испраќа неколку протестни ноти до Министерството за надворешни работи на Емиратите. Бараат мајката и детето да бидат депортирани назад. Се најавуваат и шеријатски постапки против ПР.
Емиратите ги прифаќаат и ги проследуваат протестните ноти од Саудиска Арабија до полицијата во Дубаи, но Србите не ги прифаќаат, со што се создава маѓепсан круг кој траел осум дена, ја продолжува ПР приказната и додава:
Во меѓувреме три пати се обидоа да ме депортираат и тоа беа најстрашните моменти.Само влегоа во собата и рекоа да ги земат сите работи и да излезат да разговараат.Не сакаа да одговорат на сите мои прашања за сестра ми Додека се движев, видов дека одиме до капијата каде што полетуваат авионите за Саудиска Арабија. Застанав и реков: Ќе разговараме овде!
„Само влезете во авионот, ќе одиме со вас, ништо нема да се случи“, додека во еден момент две жени не ме фатија за рацете и почнаа да ме влечат! Потоа физички се спротивставив и полицијата реагираше. За прв пат некој рече дека не смеат да го прават тоа. Така не спасив за прв пат.
Обидот за депортација беше повторен уште два пати, но очајната жена се спротивстави и купи време додека српската дипломатија не најде решение. Не ми се големи познавањата од дипломатијата, но ми беа загрозени основните човекови права, а пред се на моето дете, дури ме излажаа дека по мене е распишана потерница од Интерпол, дека ќе одам во затвор …
Даница Савовиќ од амбасадата на ОАЕ е во контакт со мене уште од првиот ден од престојот на аеродромот. Тие навистина направија се за да ми помогнат! Неизмерно сум му благодарна на Министерството за надворешни работи, без нив којзнае каде би била.
Агонијата траеше , а очајот и неверувањето се поголеми како што минуваше времето. Во 21 часот знаев дека е нов лет и уште еден обид за депортација. Се тешев да бидам силна заради детето! Не се осмелив да се предадам! И баш кога ми снема енергија, како спас во последен момент ми рекоа од амбасада дека наредниот ден одиме во Србија!
Ме префрлија во хотел со сестра ми и еве сме денес. Ви благодарам на сите за вашата огромна поддршка и нема да ја заборавам оваа агонија додека сум жива. Тоа не би му го посакала ниту на мојот најголем непријател!, ја заврши својата шокантна исповед ПР.