По емитувањето на филмот „Тома“, луѓето дополнително се заинтересираа за животот на легендарната пејачка на фолк музика Силвана Арменулиќ, која загина во сообраќајна несреќа.
Зошто, како што вели легендата, без Силвана немаше да го има Томо Здравковиќ.
Силвана беше таа што го препозна неговиот талент, а подоцна го отпеа неговиот голем хит „Што ќе ми биде животот без тебе душо“, кој пејачот го напиша за неа.
Таа беше една од оние луѓе кои оставаат без здив и со гласот и со стасот и харизмата што ја носат во себе.
Зилха Бајрактаревиќ, како што беше нејзиното вистинско име, кое малкумина го знаат, загина на автопатот Белград-Ниш кај Колари, враќајќи се од Александровац каде имаше концерт.
Со неа тогаш починале и нејзината сестра Мирјана Бајрактаревиќ и виолинистот Раде Јашаревиќ. Некои околности никогаш не се разјаснети, како и зошто во тоа време биле само на половина пат до Белград, кога тогаш требало да бидат дома. Останува мистерија кој го возел автомобилот …
Сестрата Дина никогаш не го прочитала извештајот од обдукцијата, додека браќата го читале. И рекоа да не го чита. Мирјана била во шестиот месец од бременоста кога починала.
Ќерката на Силвана, Гордана, имаше само дванаесет години кога починала нејзината мајка.
Таа не сакаше да зборува за овој немил настан, додека нејзиниот сопруг Радиимо Арменулиќ еднаш рече:
– Секогаш ми е тешко кога треба да зборувам за нејзината смрт. Го прифатив напишаното во полицискиот извештај, а потоа ми кажаа дека можеби и таа е зад воланот. Сите тие приказни поврзани со нејзината смрт ги сметам за кафански. На секоја годишнина од смртта на Силвана, одам на нејзиниот гроб, а понекогаш и без формална причина. А нашата ќерка Гордана секогаш сама го посетува гробот на мајка и, не сака да оди кога има гужва.
Инаку, Силвана, родена Зилха Бајрактаревиќ, е родена на 18 мај 1939 година во Добој.
Зилха се запишала во основно училиште во 1947 година. Нејзиниот талент за музика бил забележан од наставниците, па почнала да свири на мандолина, а набрзо и пеела.
„Поради се што ни се случи, сонував за денот кога ќе и се тргнам на мајка ми од вратот“, изјави еднаш Силвана.
На шеснаесет години Зила се преселила кај тетка и во Сараево и почнала да пее по кафеани.
Ја забележал хармоникашот Исмет Алајбеговиќ Шербо, кој воодушевен од нејзиниот глас сакал да се приклучи на неговиот оркестар.
Бидејќи била малолетна, ѝ било потребно одобрение од родителите, кои на почетокот остро се противеле.
Меѓутоа, таа не можела да го следи патот што и го одредиле и набргу тоа го сфатиле.
“Па, нека биде пејачка кога сака“, рече на крајот нејзиниот татко, кој тогаш веќе се откажуваше од се.
Така започна кариерата на најголемата ѕвезда во историјата на југословенската новокомпонирана народна музика во кафеаната Топола во Илиџа.
– Денеска ме заморува кога ќе влезам во кафеана. Мораше да трпам непријатности и понижувања. Кој не бил меѓу пијаните, не знае колку е страшно. Тоа го кажувам јас, која пеев и во подобри локали, можам да замислам како им е на тие пејачи во разни кафани каде повеќето гости ги гледаат и слушаат без почит“ – еднаш призна пејачката.
Во 1964 година Силвана и Радмило добија ќерка, на која и го дадоа името Гордана, по мајката на Радмило. Таа имала дванаесет години кога починала нејзината мајка.
Силвана и Радмило се венчале без знаење на нивните родители, а дури откако таа официјално станала негова сопруга, Радмило ја запознал Силвана со своите родители, бидејќи се плашел дека нема да ја одобрат љубовта со кафанската пејачка.
Таа загина на 10 октомври 1976 година во сообраќајна несреќа
